Zwrot polityczny to książka-manifest znanego krytyka literackiego i dramaturga. Podsumowuje przemiany ostatnich lat w polskiej literaturze, teatrze i sztukach wizualnych. W charakterystycznym dla siebie stylu autor atakuje burżuja. Dzisiejszy burżuj to postmodernista-nihilista.
Zwrot polityczny jest cięciem. Na napiętej tkance kultury, spójnej liberalno-konserwatywnej anatomii, pojawiła się rysa. Z niej sączy się to coś. Bliskie społecznej gorączce, oddające się we władanie przyszłości, niepodzielne i nieodzowne, piękne i prawdziwe. Nie ma zaklęcia, które by cofnęło czas. Jestem cierpliwy. Wierzę w tę chwilę szaleństwa i jej pozostaję służny. Po prostu wchodzę i opowiadam o tym szczęściu, które spotkało nas wszystkich, politycznych.
(fragment książki)
Igor Stokfiszewski (1979) krytyk literacki, dramaturg, członek zespołu Krytyki Politycznej, współredaktor książek Tekstylia. O rocznikach siedemdziesiątych (Ha!art, Kraków 2002), Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury (Ha!art, Kraków 2006) i Ludzie, miasta. Literatura Białorusi, Niemiec, Polski i Ukrainy ślady nieistniejącego języka (Ha!art, Kraków 2008). Wspólnie z Wojtkiem Klemmem przygotował inscenizację Piekarni Bertolta Brechta w krakowskim Teatrze Starym oraz Cementu Heinera Müllera we wrocławskim Teatrze Współczesnym.
,
Zwrot polityczny to książka-manifest znanego krytyka literackiego i dramaturga. Podsumowuje przemiany ostatnich lat w polskiej literaturze, teatrze i sztukach wizualnych. W charakterystycznym dla siebie stylu autor atakuje burżuja. Dzisiejszy burżuj to postmodernista-nihilista.
Zwrot polityczny jest cięciem. Na napiętej tkance kultury, spójnej liberalno-konserwatywnej anatomii, pojawiła się rysa. Z niej sączy się to coś. Bliskie społecznej gorączce, oddające się we władanie przyszłości, niepodzielne i nieodzowne, piękne i prawdziwe. Nie ma zaklęcia, które by cofnęło czas. Jestem cierpliwy. Wierzę w tę chwilę szaleństwa i jej pozostaję służny. Po prostu wchodzę i opowiadam o tym szczęściu, które spotkało nas wszystkich, politycznych.
(fragment książki)
Igor Stokfiszewski (1979) krytyk literacki, dramaturg, członek zespołu Krytyki Politycznej, współredaktor książek Tekstylia. O rocznikach siedemdziesiątych (Ha!art, Kraków 2002), Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury (Ha!art, Kraków 2006) i Ludzie, miasta. Literatura Białorusi, Niemiec, Polski i Ukrainy ślady nieistniejącego języka (Ha!art, Kraków 2008). Wspólnie z Wojtkiem Klemmem przygotował inscenizację Piekarni Bertolta Brechta w krakowskim Teatrze Starym oraz Cementu Heinera Müllera we wrocławskim Teatrze Współczesnym.
,
Zwrot polityczny to książka-manifest znanego krytyka literackiego i dramaturga. Podsumowuje przemiany ostatnich lat w polskiej literaturze, teatrze i sztukach wizualnych. W charakterystycznym dla siebie stylu autor atakuje burżuja. Dzisiejszy burżuj to postmodernista-nihilista.
Zwrot polityczny jest cięciem. Na napiętej tkance kultury, spójnej liberalno-konserwatywnej anatomii, pojawiła się rysa. Z niej sączy się to coś. Bliskie społecznej gorączce, oddające się we władanie przyszłości, niepodzielne i nieodzowne, piękne i prawdziwe. Nie ma zaklęcia, które by cofnęło czas. Jestem cierpliwy. Wierzę w tę chwilę szaleństwa i jej pozostaję służny. Po prostu wchodzę i opowiadam o tym szczęściu, które spotkało nas wszystkich, politycznych.
(fragment książki)
Igor Stokfiszewski (1979) krytyk literacki, dramaturg, członek zespołu Krytyki Politycznej, współredaktor książek Tekstylia. O rocznikach siedemdziesiątych (Ha!art, Kraków 2002), Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury (Ha!art, Kraków 2006) i Ludzie, miasta. Literatura Białorusi, Niemiec, Polski i Ukrainy ślady nieistniejącego języka (Ha!art, Kraków 2008). Wspólnie z Wojtkiem Klemmem przygotował inscenizację Piekarni Bertolta Brechta w krakowskim Teatrze Starym oraz Cementu Heinera Müllera we wrocławskim Teatrze Współczesnym.
,
Zwrot polityczny to książka-manifest znanego krytyka literackiego i dramaturga. Podsumowuje przemiany ostatnich lat w polskiej literaturze, teatrze i sztukach wizualnych. W charakterystycznym dla siebie stylu autor atakuje burżuja. Dzisiejszy burżuj to postmodernista-nihilista.
Zwrot polityczny jest cięciem. Na napiętej tkance kultury, spójnej liberalno-konserwatywnej anatomii, pojawiła się rysa. Z niej sączy się to coś. Bliskie społecznej gorączce, oddające się we władanie przyszłości, niepodzielne i nieodzowne, piękne i prawdziwe. Nie ma zaklęcia, które by cofnęło czas. Jestem cierpliwy. Wierzę w tę chwilę szaleństwa i jej pozostaję służny. Po prostu wchodzę i opowiadam o tym szczęściu, które spotkało nas wszystkich, politycznych.
(fragment książki)
Igor Stokfiszewski (1979) krytyk literacki, dramaturg, członek zespołu Krytyki Politycznej, współredaktor książek Tekstylia. O rocznikach siedemdziesiątych (Ha!art, Kraków 2002), Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury (Ha!art, Kraków 2006) i Ludzie, miasta. Literatura Białorusi, Niemiec, Polski i Ukrainy ślady nieistniejącego języka (Ha!art, Kraków 2008). Wspólnie z Wojtkiem Klemmem przygotował inscenizację Piekarni Bertolta Brechta w krakowskim Teatrze Starym oraz Cementu Heinera Müllera we wrocławskim Teatrze Współczesnym.
,
Zwrot polityczny to książka-manifest znanego krytyka literackiego i dramaturga. Podsumowuje przemiany ostatnich lat w polskiej literaturze, teatrze i sztukach wizualnych. W charakterystycznym dla siebie stylu autor atakuje burżuja. Dzisiejszy burżuj to postmodernista-nihilista.
Zwrot polityczny jest cięciem. Na napiętej tkance kultury, spójnej liberalno-konserwatywnej anatomii, pojawiła się rysa. Z niej sączy się to coś. Bliskie społecznej gorączce, oddające się we władanie przyszłości, niepodzielne i nieodzowne, piękne i prawdziwe. Nie ma zaklęcia, które by cofnęło czas. Jestem cierpliwy. Wierzę w tę chwilę szaleństwa i jej pozostaję służny. Po prostu wchodzę i opowiadam o tym szczęściu, które spotkało nas wszystkich, politycznych.
(fragment książki)
Igor Stokfiszewski (1979) krytyk literacki, dramaturg, członek zespołu Krytyki Politycznej, współredaktor książek Tekstylia. O rocznikach siedemdziesiątych (Ha!art, Kraków 2002), Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury (Ha!art, Kraków 2006) i Ludzie, miasta. Literatura Białorusi, Niemiec, Polski i Ukrainy ślady nieistniejącego języka (Ha!art, Kraków 2008). Wspólnie z Wojtkiem Klemmem przygotował inscenizację Piekarni Bertolta Brechta w krakowskim Teatrze Starym oraz Cementu Heinera Müllera we wrocławskim Teatrze Współczesnym.
,
Zwrot polityczny to książka-manifest znanego krytyka literackiego i dramaturga. Podsumowuje przemiany ostatnich lat w polskiej literaturze, teatrze i sztukach wizualnych. W charakterystycznym dla siebie stylu autor atakuje burżuja. Dzisiejszy burżuj to postmodernista-nihilista.
Zwrot polityczny jest cięciem. Na napiętej tkance kultury, spójnej liberalno-konserwatywnej anatomii, pojawiła się rysa. Z niej sączy się to coś. Bliskie społecznej gorączce, oddające się we władanie przyszłości, niepodzielne i nieodzowne, piękne i prawdziwe. Nie ma zaklęcia, które by cofnęło czas. Jestem cierpliwy. Wierzę w tę chwilę szaleństwa i jej pozostaję służny. Po prostu wchodzę i opowiadam o tym szczęściu, które spotkało nas wszystkich, politycznych.
(fragment książki)
Igor Stokfiszewski (1979) krytyk literacki, dramaturg, członek zespołu Krytyki Politycznej, współredaktor książek Tekstylia. O rocznikach siedemdziesiątych (Ha!art, Kraków 2002), Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury (Ha!art, Kraków 2006) i Ludzie, miasta. Literatura Białorusi, Niemiec, Polski i Ukrainy ślady nieistniejącego języka (Ha!art, Kraków 2008). Wspólnie z Wojtkiem Klemmem przygotował inscenizację Piekarni Bertolta Brechta w krakowskim Teatrze Starym oraz Cementu Heinera Müllera we wrocławskim Teatrze Współczesnym.
,
Zwrot polityczny to książka-manifest znanego krytyka literackiego i dramaturga. Podsumowuje przemiany ostatnich lat w polskiej literaturze, teatrze i sztukach wizualnych. W charakterystycznym dla siebie stylu autor atakuje burżuja. Dzisiejszy burżuj to postmodernista-nihilista.
Zwrot polityczny jest cięciem. Na napiętej tkance kultury, spójnej liberalno-konserwatywnej anatomii, pojawiła się rysa. Z niej sączy się to coś. Bliskie społecznej gorączce, oddające się we władanie przyszłości, niepodzielne i nieodzowne, piękne i prawdziwe. Nie ma zaklęcia, które by cofnęło czas. Jestem cierpliwy. Wierzę w tę chwilę szaleństwa i jej pozostaję służny. Po prostu wchodzę i opowiadam o tym szczęściu, które spotkało nas wszystkich, politycznych.
(fragment książki)
Igor Stokfiszewski (1979) krytyk literacki, dramaturg, członek zespołu Krytyki Politycznej, współredaktor książek Tekstylia. O rocznikach siedemdziesiątych (Ha!art, Kraków 2002), Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury (Ha!art, Kraków 2006) i Ludzie, miasta. Literatura Białorusi, Niemiec, Polski i Ukrainy ślady nieistniejącego języka (Ha!art, Kraków 2008). Wspólnie z Wojtkiem Klemmem przygotował inscenizację Piekarni Bertolta Brechta w krakowskim Teatrze Starym oraz Cementu Heinera Müllera we wrocławskim Teatrze Współczesnym.